รีวิว : Violet Evergarden : Eternity and the Auto Memories Doll

【เรื่องย่อ】

     สาวน้อยรู้สึกอ้างว้างกับชีวิตที่เหมือนติดคุกอยู่ในโรงเรียนสตรีล้วน แต่เมื่อไวโอเล็ตมาเป็นครูพิเศษให้ เธอก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาด้วยมือโลหะคู่หนึ่งและจดหมายที่ซึ้งกินใจ

   อนิเมชั่นเรื่องเยี่ยมที่เรียกน้ำตาคนดูมาแล้วมากมาย ซึ่งในบทภาพยนตร์ในครั้งนี้ก็ยังคงความสวยงามของเรื่องราวและงานภาพเอาไว้ได้อย่างยอดเยี่ยมอีกเข่นเคย

  เรื่องราวในครั้งนี้เหมือนจะแตกต่างออกไปจากหน้าที่หลักเล็กน้อยของตัวไวโอเล็ตที่ต้องรับงานพิมพ์จดหมาย โดยไวโอเล็ตต้องมาดูแลลูกคุณหนูผู้หนึ่งในโรงเรียนสอนมารยาทของชนชั้นสูงแห่งหนึ่ง

     ตัวเรื่องพยายามเล่าถึงความสัมพันธ์ของไวโอเล็ตกับลูกคุณหนูผู้นี้อย่างค่อยเป็นค่อยไปให้รับรู้ถึงตัวตนและนิสัยเสียก่อน แล้วจึงพัฒนาความสัมพันธ์ให้สนิทกันมากขึ้น และจะเรื่มค่อยๆ เผยเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างตัวคุณหนูและน้องสาวของเธอ เรื่องราวเบื้องหลังในอดีตที่แสนเจ็บปวดและทุกข์ทน

     แล้วสิ่งที่จะเชื่อมโยงความสัมพันธ์ก็คือจดหมายที่เป็นข้อความสั้นๆ แต่มันกับสื่อออกมาได้อย่างลึกซึ้งกินใจเหลือเกิน ดูแล้วก็ยังสามารถเรียกน้ำตาแห่งความประทับใจออกมาได้อยู่ มันเป็นน้ำตาแห่งความรักและความคิดถึง ให้ความรู้สึกว่าถึงแม้เราจะอยู่ตัวคนเดียว แต่ก็จะไม่รู้สึกถึงความเหงาอีกต่อไป เพราะถ้าอ่านข้อความในจดหมายเมื่อไหร่ ก็จะทำให้นึกถึงผู้ส่งมาอยู่เสมอ

     ในช่วงแรกอาจจะเล่าไปอย่างเรื่อยๆ ให้มีความน่าติดตามของความสัมพันธ์และเรื่องราว อารมณ์ก็จะดูเศร้าๆ ปนไปด้วยความคิดถึง อาจจะมีความเนือยและไม่ต่อเนื่องอยู่บ้างเล็กน้อย แต่ในช่วงหลังจะเป็นอารมณ์ความน่ารักของตัวละครน้องสาวและความมุ่งมั่น ความตั้งใจ ดูแล้วรู้สึกอารมณ์ดี

    และจะเผยให้เห็นถึงความสำคัญของจดหมาย ไล่ไปตั้งแต่ ผู้เขียน ผู้รับ และผู้ส่ง โดยใส่ความรู้สึกลงไปและถ่ายทอดออกมาให้เราได้รับรู้ มันไม่ใช่แค่การส่งจดหมาย แต่มันคือการส่งความสุขจากผู้เขียนถึงผู้รับ โดยคนที่ส่งมอบความสุขก็คือตัวบุรุษไปรษณีย์นั่นเอง

สรุปพี่แว่นให้ 9/10 คะแนนครับ ยังคงเป็นอนิเมชั่นที่เรียกน้ำตาและความประทับใจคนดูอีกเช่นเคยกับเรื่องราวอันสวยงามที่เล่าผ่านจดหมาย มันมีทั้งน้ำตาแห่งความคิดถึงอันแสนเจ็บปวด และน้ำตาแห่งความสุขที่ได้คิดถึงใครสักคน ใครที่เคยดูภาคทีวีซีรีส์มาก่อน ไม่ควรพลาดบทภาพยนตร์ในครั้งนี้ด้วยครับ