รีวิว : ถ้อยคำเอ่อล้นด้วยหัวใจรัก

【เรื่องย่อ】

หลังจากที่ได้พบกันในวันแดดจ้าฟ้าใส เด็กหนุ่มขี้อายที่แสดงตัวตนผ่านบทกวีไฮกุกับเด็กสาวร่าเริงแต่ขาดความมั่นใจก็ได้มีช่วงเวลาสั้นๆ อันแสนพิเศษร่วมกันในฤดูร้อน

   ภาพยนตร์แอนิเมชั่นฉลองครบรอบ 10 ปี ของค่ายเพลง flying Dog และกำกับโดย Kyohei Ishiguro (เคียวเฮ อิชิกุโระ) ผู้กำกับ “Your Lie in April – เพลงรักสองหัวใจ” เรื่องราวของชีวิตวัยรุ่นหนุ่มสาวขี้อายในช่วงฤดูร้อนผ่านบทกลอนกวีไฮกุ

  เปิดเรื่องมาตัวเรื่องจะพาเราไปทำความรู้จักกับตัวตนของตัวละครหลักและคนรอบข้างเสียก่อน ‘เชอร์รี่’ เด็กหนุ่มผู้ชื่นชอบบทกลอนกวีไฮกุ แต่เขากลับเป็นคนขี้อายไม่กล้าพูดคุยกับผู้คนจึงต้องสวมเฮดโฟนตลอดเวลาเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับผู้คน และ ‘สมาย’ เด็กสาวผู้มีนิสัยร่าเริงแต่กลับขาดความมั่นใจในตัวเอง มักจะใส่ผ้าปิดปากตลอดเวลาเพราะเธออายที่ใส่ที่เหล็กดัดฟันอยู่ แล้วการพบพานของทั้งสองก็ทำให้เกิดช่วงเวลาอันแสนพิเศษสั้นๆ ในช่วงหน้าร้อนนี้

     การดำเนินเรื่องไม่เร็วแต่ก็ไม่ช้าจนเกินไป แต่พอทั้งสองตัวละครได้มาพบกันแล้วก็เล่าข้ามไปอย่างรวดเร็ว ถึงแม้จะเป็นช่วงที่ตัวละครทั้งสองค่อยๆ เรียนรู้ ทำความรู้จักและสานความสัมพันธ์กันไปเรื่อยๆ ด้วยบรรยายกาศที่น่ารักสดใส แล้วตัวเรื่องจะมีอีกประเด็นของคุณตาที่ตอนแรกเหมือนจะไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่พอดำเนินเรื่องไปสักพักเรื่องราวก็ค่อยๆ เฉลยออกมาในตัว ทำให้เราอยากรู้พอๆ กับความสัมพันธ์ของทั้งสองตัวละคร แล้วก็รู้สึกว่าจังหวะของหนังทำได้ดี รู้ว่าจังหวะไหนควรเน้น แล้วจังหวะไหนควรเร่งหรือข้าม ทำให้ตัวเรื่องมันไม่น่าเบื่อจนเกินไป

     ซึ่งประเด็นของคุณตาเป็นดราม่าที่รู้สึกเจ็บปวดอยู่พอสมควร ด้วยวัยที่แก่ชรา ทำให้หลงๆ ลืมๆ “เรื่องสำคัญที่อยากจำ…แต่กลับจำไม่ได้” ด้วยการตามหาของที่สำคัญให้คุณตา พร้อมกับสานความสัมพันธ์ของตัวละครที่เริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านบทกวีกลอนไฮกุที่ตัวพระเอกค่อยๆ แต่งไว้ทีละนิด และก็เริ่มเก็บงำความรู้สึกในใจของทั้งสองคนเอาไว้และประเด็นดราม่าที่ชวนเล่นกับความรู้สึกของตัวละคร

     จนมาถึงจุดไคล์แม็กซ์ของเรื่องที่มันชวนให้น้ำตาคลอออกมา มันไม่ใช่ดราม่าที่ชวนปวดตับ แต่มันเป็นน้ำตาแห่งความรู้สึกปิติยินดี ผ่านบทเพลงอันแสนไพเราะและด้วยเนื้อหาของเพลงก็ยิ่งที่ทำให้เราจมดิ่งไปกับความสุขกับความหลังที่ผ่านมาของตัวคุณตา อันแสนอบอุ่นชวนให้คิดถึง ที่ในที่สุดก็ได้พบกับสิ่งล้ำค่าที่ตามหามานานอีกครั้ง

    และตัวพระเอกและนางเอกที่ในท้ายที่สุดก็ได้ก้าวผ่านอุปสรรคและรู้ใจตัวเอง สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดที่เขินอายและปิดกั้นตัวเองเอาไว้ในตอนแรก โดยถ่ายทอดความรู้สึกผ่านบทกลอนไฮกุที่ตัวพระเอกได้เรียบเรียงมาตั้งแต่ช่วงต้นๆ ของเรื่อง ราวกับว่าบทกลอนนี้มีไว้สำหรับเธอคนเดียว มันเป็นอะไรที่ลงตัว ทำให้เรารู้สึกกินใจและประทับใจเป็นอย่างมาก มันเป็นการถ่ายทอดความรู้สึกอย่างซื่อๆ ของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มอบให้เด็กสาวที่ตัวเองชอบอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็ทำให้เรารู้สึกกินใจ

    สำหรับใครที่ยังไม่รู้จักบทกลอนไฮกุก็สามารถดูแล้วเข้าใจได้ แต่ความหมายของบทกลอนไฮกุเหล่านี้จะซ่อนความหมายของคำลงไปอีก เพราะถ้าเราได้เข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในบทกลอนนั้นๆ ก็จะยิ่งรู้สึกกินใจและประทับใจเรามากยิ่งขึ้นไปอีก

   ถ้าถามว่าควรดูซับไทยหรือพากย์ไทยดีกว่ากัน พี่แว่นบอกเลยว่างานดีทั้งคู่เลยครับ พากย์ไทยนั้นสามารถดึงความน่ารักสดใสของตัวละครให้มากขึ้นไปอีก โดยการใช้คำที่ตรงต่อจริตของวัยรุ่นไทย แต่สำนวนการแปลนั้นไม่ตรงสักเท่าไหร่ เหมือนจะเป็นคำเดียวกัน แต่การแปลความมายแตกต่างกันไปเลย โดยเฉพาะบทกลอนไฮกุ ที่พากย์ไทยจะใช้สำนวนง่ายๆ ให้เข้าใจได้ แต่ถ้าเป็นซับไทยจะใช้สำนวนที่เข้าใจยากอยู่พอสมควรครับ ซึ่งถ้าเปิดซับไทยกับพากย์ไทยพร้อมกันก็อาจจะมีปวดหัวหน่อยๆ ถ้าเน้นจริตของตัวละครแนะนำพากย์ไทย แต่ถ้าอยากจะฟินในบทกลอนไฮกุแนะนำเสียงต้นฉบับซับไทย แต่ถ้าจะให้ฟินก็ดูซ้ำสองรอบทั้งซับไทยและพากย์ไทยได้ยิ่งดีเลยครับ

สรุปพี่แว่นให้ 8.5/10 คะแนน งานภาพค่อนข้างคัลเลอร์ฟูลเป็นอย่างมาก แต่กลับไม่รู้สึกชวนปวดตาสักเท่าไหร่นัก แล้วบวกกับความน่ารักของตัวละคร ทำให้เรื่องราวมันดูน่ารักสดใสมากขึ้นไปอีก แถมเพลงประกอบไพเราะลงตัว ถึงเรื่องราวจะตรงไปตรงมา แม้จะไม่ปวดตับอย่างที่คิด แต่ก็สามารถถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครได้อย่างลึกซึ้งและน่าประทับใจ ผ่านทั้งบทกลอนไฮกุ บทเพลง และการกระทำของตัวละคร มันรู้สึกลงตัวและอิ่มเอมใจจริงๆ ครับ