【เรื่องย่อ】

     สาวน้อยรู้สึกอ้างว้างกับชีวิตที่เหมือนติดคุกอยู่ในโรงเรียนสตรีล้วน แต่เมื่อไวโอเล็ตมาเป็นครูพิเศษให้ เธอก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาด้วยมือโลหะคู่หนึ่งและจดหมายที่ซึ้งกินใจ

   อนิเมชั่นเรื่องเยี่ยมที่เรียกน้ำตาคนดูมาแล้วมากมาย ซึ่งในบทภาพยนตร์ในครั้งนี้ก็ยังคงความสวยงามของเรื่องราวและงานภาพเอาไว้ได้อย่างยอดเยี่ยมอีกเข่นเคย

  เรื่องราวในครั้งนี้เหมือนจะแตกต่างออกไปจากหน้าที่หลักเล็กน้อยของตัวไวโอเล็ตที่ต้องรับงานพิมพ์จดหมาย โดยไวโอเล็ตต้องมาดูแลลูกคุณหนูผู้หนึ่งในโรงเรียนสอนมารยาทของชนชั้นสูงแห่งหนึ่ง

     ตัวเรื่องพยายามเล่าถึงความสัมพันธ์ของไวโอเล็ตกับลูกคุณหนูผู้นี้อย่างค่อยเป็นค่อยไปให้รับรู้ถึงตัวตนและนิสัยเสียก่อน แล้วจึงพัฒนาความสัมพันธ์ให้สนิทกันมากขึ้น และจะเรื่มค่อยๆ เผยเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างตัวคุณหนูและน้องสาวของเธอ เรื่องราวเบื้องหลังในอดีตที่แสนเจ็บปวดและทุกข์ทน

     แล้วสิ่งที่จะเชื่อมโยงความสัมพันธ์ก็คือจดหมายที่เป็นข้อความสั้นๆ แต่มันกับสื่อออกมาได้อย่างลึกซึ้งกินใจเหลือเกิน ดูแล้วก็ยังสามารถเรียกน้ำตาแห่งความประทับใจออกมาได้อยู่ มันเป็นน้ำตาแห่งความรักและความคิดถึง ให้ความรู้สึกว่าถึงแม้เราจะอยู่ตัวคนเดียว แต่ก็จะไม่รู้สึกถึงความเหงาอีกต่อไป เพราะถ้าอ่านข้อความในจดหมายเมื่อไหร่ ก็จะทำให้นึกถึงผู้ส่งมาอยู่เสมอ

     ในช่วงแรกอาจจะเล่าไปอย่างเรื่อยๆ ให้มีความน่าติดตามของความสัมพันธ์และเรื่องราว อารมณ์ก็จะดูเศร้าๆ ปนไปด้วยความคิดถึง อาจจะมีความเนือยและไม่ต่อเนื่องอยู่บ้างเล็กน้อย แต่ในช่วงหลังจะเป็นอารมณ์ความน่ารักของตัวละครน้องสาวและความมุ่งมั่น ความตั้งใจ ดูแล้วรู้สึกอารมณ์ดี

    และจะเผยให้เห็นถึงความสำคัญของจดหมาย ไล่ไปตั้งแต่ ผู้เขียน ผู้รับ และผู้ส่ง โดยใส่ความรู้สึกลงไปและถ่ายทอดออกมาให้เราได้รับรู้ มันไม่ใช่แค่การส่งจดหมาย แต่มันคือการส่งความสุขจากผู้เขียนถึงผู้รับ โดยคนที่ส่งมอบความสุขก็คือตัวบุรุษไปรษณีย์นั่นเอง

สรุปพี่แว่นให้ 9/10 คะแนนครับ ยังคงเป็นอนิเมชั่นที่เรียกน้ำตาและความประทับใจคนดูอีกเช่นเคยกับเรื่องราวอันสวยงามที่เล่าผ่านจดหมาย มันมีทั้งน้ำตาแห่งความคิดถึงอันแสนเจ็บปวด และน้ำตาแห่งความสุขที่ได้คิดถึงใครสักคน ใครที่เคยดูภาคทีวีซีรีส์มาก่อน ไม่ควรพลาดบทภาพยนตร์ในครั้งนี้ด้วยครับ

【เรื่องย่อ】

โกโต้ คาคุชิ เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่วาดการ์ตูนแนวทะลึ่ง (เอดชิ) เลี้ยงชีพ คาคุชิกังวลว่าฮิเมะที่เป็นลูกสาวจะรู้ความจริงเรื่องที่ตนเป็นนักเขียนการ์ตูนจึงพยายามปกปิดความลับนี้ไว้

    การ์ตูนอนิเมะเรื่องราวชีวิตความสัมพันธ์ของคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวกับลูกสาวตัวน้อยแสนน่ารักพร้อมตีแผ่เบื้องหลังอุตสาหกรรมการผลิตการ์ตูนมังงะ หลายคนก็น่าจะเคยดูตัวฉบับซีรีส์มาก่อนแล้ว ซึ่งตัวมูฟวี่นี้ก็เป็นการรีแคป หรือก็คือการเอาตัวซีรีส์มาตัดต่อเล่าให้กระชับขึ้น มีการเพิ่มฉากฟุตเทจใหม่ที่ และมีการเพิ่มเนื้อหาฉากจบที่ไม่ได้เล่าในตัวซีรีส์เพิ่มเข้าไปด้วย

  ตอนที่ประกาศทำและมีคำโปรยว่า ‘ถึงแม้จะไม่ได้ดูตัวซีรีส์มาก่อนก็สามารถดูได้’ แต่พอได้มาดูจริงๆ แล้ว มันก็พอเข้าใจได้อยู่ในระดับหนึ่งสำหรับคนที่เพิ่งดู แต่ทว่าตัวเรื่องก็เล่าข้ามฉากความสัมพันธ์ของตัวละครรอบข้างไปซะกอบหมด เหลือแต่ช่วงสำคัญๆ ของเรื่อง

     เป็นช่วงของการทำงานกับเหล่าผู้ช่วยนักเขียนกับตอนปิดบังการเป็นนักเขียนการ์ตูนของคุณพ่อจากลูกสาว เรียกได้การรีแคปนี้อัตราส่วนอยู่ที่ 80% ของเรื่องเลยทีเดียว เพราะจุดสำคัญของเรื่องที่เพิ่มเข้ามาจริงๆ เลยก็คือช่วงบทสรุปของเรื่อง ที่เป็นการเพิ่มเรื่องราวแม่ของฮิเมะเข้ามาด้วย ซึ่งตรงนี้ก็ทำให้กระจ่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น ถึงสาเหตุที่คุณพ่อต้องกลายมาเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวเช่นนี้

     ซึ่งทำให้บทสรุปดราม่าที่มีในจุดเดียวของตัวซีรีส์เพิ่มเข้ามากลายเป็นสอง ถึงแม้มันจะไม่ใช่บทดราม่าหนักๆ ที่จะขยี้ต่อมน้ำตาแตก แต่มันก็ทำให้เราน้ำตาซึมถึงสองครั้งซ้อนได้เช่นกัน มันเป็นการจบเรื่องราวที่สมบูรณ์ขึ้นจากตัวซีรีส์ครับ

     ส่วนสำนวนการแปลบอกตรงๆ ว่าดูแข็งและบางส่วนก็ใช้คำงงๆ ไปหน่อย และการใช้บางคำที่ตรงตัวเกินไป อย่างผลงานมังงะที่โกโต้วาดที่อื่นก็ใช้ชื่อฮาๆ แบบ ‘คนใหญ่ไข่สะท้านฟ้า’ หรืออื่นๆ แต่สำหรับแอพนี้ใช้ชื่อตรงๆ มันก็ทำให้จุดที่ควรจะฮามันหายไป ทำให้ตัวเรื่องมันเสียอถรรสไปอย่างน่าเสียดายครับ

สรุปพี่แว่นให้ 8/10 คะแนน ใครที่ยังค้างใจในตัวซีรีส์ ก็แนะนำให้ดูตัวภาพยนตร์นี้เสริมได้เลยครับ ถึงแม้มันอาจจะไม่ใช่บทดราม่าขยี้ใจ แต่ก็ทำให้เราน้ำตาซึมและรู้สึกอบอุ่นได้ขึ้นไม่มากก็น้อยครับ